stress.gr|περιγραφη εμπειριας
Πανικός - Αγοραφοβία
Ημουνα σε ένα φίλο μου και βλέπαμε ταινία, ξαφνικά ένιωσα κάτι να μην πηγαίνει καλά, ηλεκτρισμός άρχισε να διαπερνάει όλο μου το κορμί, η καρδιά μου αρχισε να χτυπάει σαν τρελή, το σάλιο από το στόμα μου είχε στερέψει , και συνεχώς ρωτούσα το φίλο μου, αν είμαι ο μοναδικός άνθρωπος στον οποίο συμβαίνει αυτο, ή το έχουν νιώσει και άλλοι. Οσο περνούσε η ώρα, τα συμπτώματα άρχισαν να χειροτερεύουν, με αποτέλεσμα να ζητάω επίμονα να μεταβώ σε κάποιο νοσοκομείο. Αφού πήγα στο κοντινότερο εφημερεύον, αντί να με μεταφέρουν στην καρδιολογική μονάδα, αφού όπως νόμιζα είχα πρόβλημα με την καρδία μου, με πήγαν στην ψυχολογική, αφήνοντας με (πάλι προς μεγάλη μου έκπληξη) να περιμένω στο χώρο αναμονής. Αφού μπήκα μέσα, ο γιατρός μου έκανε κάποιες ερωτήσεις οι οποίες λίγη σημασία έχουν και μου έδωσε ένα χάπι λέγοντάς μου ότι με αυτό θα περάσει, και με έστειλε σπίτι μου (ηδη τα συμπτώματα είχαν υποχωρήσει αισθητά). Oι μέρες περνούσαν εγώ ήμουνα σχετικά καλά αν εξαιρέσουμε κάποιο βάρος που ένιωθα πίσω στο σβέρκο και το αυξημένο άγχος που είχα. Ώσπου μετά από λίγες μέρες ενώ ήμουν μόνος στο σπίτι, άρχισα να έχω πόνο στο στήθος, αυτο ήταν, ο εφιάλτης που είχα ζήσει λίγες μέρες πριν είχε επανέλθει. Αμέσως κυριεύτηκα απο έντονο άγχος, σωματικά συμπτώματα τέτοια, ικανά να κάνουν τον φόβο που είχα μέχρι τότε, τρόμο. Τα πάντα γύρω μου γύριζαν, δεν μπορούσα να αναπνεύσω κανονικά , ένιωθα σαν να μη μου φτάνει ο αέρας, η καρδιά μου χτύπαγε σαν τρελή ,κάποιες στιγμές έβλεπα τα πάντα γύρω μου θαμπά. Στη χρονική περίοδο που ακολούθησε αυτα τα φαινόμενα άρχισαν να γίνονται καθημερινά , η ζωή μου είχε πλέον αλλάξει ή έτσι ένιωθα εγώ. Νόμιζα πως τίποτα πλέον δε λειτουργεί σωστά, η απογοήτευση και η λύπη σε συνάρτηση με το συνεχόμενο φόβο που ένιωθα με είχε κυριέψει, νόμιζα οτι θα τρελαθώ και είχα την πεποίθηση οτι αργά ή γρήγορα θα χάσω τη ζωή μου. Εν τω μεταξύ είχα επισκεφθεί ψυχίατρο, αφου οπως μου είχαν πει το πρόβλημά μου είναι ψυχολογικό, οπου μου εξήγησε οτι δεν έχω τίποτα, καθώς και οτι το πρόβλημά μου ονομάζεται διαταραχή πανικού και ότι είναι αγχώδης διαταραχή κλπ. Οπως μου είχαν πει όλοι μέχρι τότε. Επίσης μου συνέστησε να παίρνω κάποια χάπια με τα οποία ένιωθα καλύτερα, και με τα οποία πήρα θάρρος και άρχισα να κάνω πάλι κάποιες δραστηριότητες , που πρίν λόγω του προβλήματος μου είχα κόψει ή περιορίσει αισθητά.(π.χ να αθλούμαι έντονα, να κουράζομαι πολύ, να φλερτάρω κλπ.) Πλέον ότι και αν έκανα ή όπου και αν πήγαινα έπρεπε να έχω χάπι κοντά μου, και μερικές φορές που ένιωθα δυσάρεστα αισθήματα και άγχος έπαιρνα παραπάνω δόση, κατα τη συμβουλή του γιατρού. Περνώντας ο καιρός η αμφιβολία, οτι μπορεί να πάθω ανακοπή και το άγχος παρέμενε, αλλά γενικώς ήμουνα καλύτερα ή ετσι νόμιζα κυρίως λόγω χαπιών. Είχα πλέον μπει σε ένα κανονικό ξανά τρόπο ζωής. Ωστόσο σε μια προσπάθεια να μειώσω τα χάπια, άρχισαν πάλι τα ίδια συμπτώματα που προανέφερα, με αποτέλεσμα εγώ να έχω περισσότερο άγχος και φόβο και πλέον να έχω αισθήματα κατάθλιψης και πεποίθησης οτι το πρόβλημά μου δεν πρόκειται ποτέ να περάσει. Επιπρόσθετα άρχισα να κάνω πολυ άσχημες σκέψεις, οτι μπορεί να πεθάνω από ανακοπή κλπ. Και να νιώθω πως τα πάντα είχαν αλλάξει προς το χειρότερο.
