stress.gr|περιγραφη εμπειριας
Κρίσεις πανικού
Tο πρόβλημa που αντιμετωπίζω αναφέρεται στο γεγονός ότι προβληματίζομαι έντονα για την υγεία μου κάνοντας κάθε χρόνο σειρά διαγνωστικών εξετάσεων και επισκέψεις σε γιατρούς διαφόρων ειδικοτήτων, ζωτώντας τη γνώμη τους και επιβεβαίωση ότι όλα βαίνουν καλώς. Κατά τη διάρκεια της τελευταίας διετίας η ανησυχία μου έχει ενταθεί χωρίς να υπάρχει κάποια σοβαρή ένδειξη στις εξετάσεις. Βέβαια οι αλλαγές στη ζωή μου είναι σημαντικές: Γάμος, ασθένεια και θάνατος του πατέρα μου, προβλήματα υγείας και οικονομικά προβλήματα της μητέρας μου, αβεβαιότητα για την επίλυσή τους, μεταβολή στις συνθήκες της πολύχρονης ενασχόλησής μου με τον αθλητισμό, με επιφόρτισαν με ευθύνες οι οποίες φαίνεταινα είναι δυσβάσταχτες για μένα. Αποτέλεσμα όλων αυτών και παρά το γεγονός ότι στην προσωπική μου ζωή αλλά και στον επαγγελματικό μου χώρο δεν διακρίνω προβλήματα σχέσεων και επικοινωνιας, ήταν η εμφάνιση κρίσεων πανικού που μου προκάλεσαν έντονη δυσφορία και ανησυχία. Λόγω των αντιδράσεων που δεν μπορούσα να ελέγξω, κατέληξα στο να ακολουθήσω για διάστημα 10 περίπου μηνών φαρμακευτική αγωγή υπό την καθοδήγηση ψυχιάτρου. Τα συμπτώματα πανικού και κάποιες φοβίες υποχώρισαν κατά ένα μέρος. Διέκοψα με δική μου πρωτοβουλία την αγωγή γιατί φοβήθηκα την εξάρτηση από τα φάρμακα. Γίγο καιρό αργότερα άρχισα πάλι να βιώνω περιστασιακά κρίσεις πανικού και γενικευμένη ανησυχία, με αποτέλεσμα να αισθάνομαι δυσφορία και να παρατηρώ ότι σκέψεις μου ολοένα και περισότερο αφορούν θέματα υγείας. Κάνω συνεχώς καταστροφικές σκέψεις και βρίσκομαι σε συνεχή ανησυχία χωρίς να μπορώ να ελέγξω την εκδήλωση διαφόρων σωματιών συμπτωμάτων. Οποιαδήποτε στιγμή και σε οποιονδήποτε χώρο, η σκέψη μου προσπαθεί να επεξεργαστεί κάθε σωματική δραστηριότητα. Αισθάνομαι άσχημα γιατί φορτίζω με τα προβλήματά μου τη γυναίκα μου και δεν μπορώ να αποδώσω στη δουλειά μου. Με κουράζουν ακόμα και τα ταξίδια, ενώ πρώτα με αυχαριστούσαν. Γενικά παρατηρώ ότι πολλά από όσα έκανα με ευχαρίστηση μέχρι πριν από λίγα χρόνια, ή τα αποφεύγω ή τα κάνω υπό καθεστώς φόβου σχετικά με το πως θα αισθανθώ, π.χ. απογεύγω τις πολλές συναναστροφές με φίολους ή τις επισκέψεις, γιατι ζω συνέχεια με την αβεβαιότητα του πώς θα αισθάνομαι. Ο φόβος αυτός αρχίζει με το πρωινό ξύπνημα, άσχετα αν πρηγήθηκε επαρκής ή ανεπαρκής ύπνος. Γενικά δεν είμαι αισιόδοξος, ωστόσο θέλω να ξεπεράσω αυτή την ιδιαίτερα δυσάρεστη για εμένα και τους γύρω μου, κατάσταση.
